In beweging

Ik ben geen fervent wandelaar. Dat dat alvast duidelijk is. Maar toch probeer ik elke dag te wandelen. Ik houd namelijk wel echt enorm van beweging en ook van buiten zijn. Als ik beweeg, zit ik lekker in mijn vel, hoewel ik er niet het type voor ben om een vierdaagse te lopen. Nu is het zo dat ik als kind al best veel sportte. Ik zat op turnen en atletiek en ik zwom heel veel. Op een gegeven moment zat mijn lijf me alleen in de weg, omdat ik zwaarder werd en over een horde heen komen daardoor een tikkeltje lastig werd. Daarbij vond ik sporten in groepen niet fijn. Het liefst ging ik in mijn eentje hardlopen of in mijn eentje baantjes trekken. En nog steeds is dat zo. Echt…. Je kunt om ons huis prachtig wandelen, maar elke keer als hier vrienden zijn die vragen: “Zullen we lekker even een stukje gaan lopen?”, denk ik: “Neeeeeeeeeeeeee!” en zeg ik vervolgens heel vriendelijk: “Ja….leuk…..” Ik vind met een ander wandelen echter gruwelijk vervelend, behalve met mijn leukerd, maar daar bewandel ik ook Pyreneeën mee. Hooray!

Maar waarom wandelen?
Nou, omdat ik denk dat het heel goed en gezond voor me is. En misschien ook wel voor jou. Want door te wandelen zet je in je lichaam namelijk allemaal mooie processen in gang. Daarbij ben je in de frisse lucht, hoef je er geen abonnement voor af te sluiten en is het voor heel veel mensen mogelijk om te doen. Of je nu fit bent of niet, misschien te zwaar bent of fysiek niet zo sterk, wandelen lukt heel vaak wel. En al kun je maar 100 meter lopen, ga ervoor!Motivatie nodig?
Misschien helpen deze redenen je ook wel om in de benen te komen:

• Dertig minuutjes per dag stevig bewegen [liefst op een nuchtere maag, ja echt] helpt je om je glucose-insulinebalans te herstellen
• Wandelen helpt om je hoofd en lichaam tot rust te brengen
• Veel mensen die overdag of op z’n laatst aan het begin van de avond wandelen slapen beter
• Mensen die willen afvallen hebben baat bij wandelen, omdat je er calorieën door verbrandt
• Wandelen maakt mensen alerter. Als je regelmatig wandelt, kun je je over het algemeen beter concentreren
• Je krijgt er meer energie van, handig als je [zoals ik nu] nog een paar bergen was hebt liggen
• Het gevoel van trots of voldoening als je een stevige wandeling achter de rug hebt is priceless en simpelweg heerlijk
• Je zeepaardje [ook wel hypocampus genaamd] krimpt door beweging minder snel naarmate je ouder wordt, waardoor je korte termijn geheugen het langer goed kan blijven doen
• Wandelen is ook goed voor je hartspier, het zuurstoftransport in je bloed, je bloedvaten, vaatwanden én voor het in balans houden of krijgen van je cholesterol
• Je wordt door wandelen fysiek sterker, het is goed voor je spieren maar ook voor je kraakbeen en je botten
• Wandelen reguleert en verlaagt je cortisol, best handig voor de hedendaagse toch best wel vaak stressende mensch

I know, I know!
Maar wat als je bovenstaande allemaal al lang weet en je jezelf er toch niet toe gezet krijgt om elke dag een eindje te wandelen? Lastig kan dat zijn he? I hear you en ik denk dat ik als eerste wil zeggen: “Don’t beat yourself up over it!” Het is zo makkelijk om jezelf te veroordelen als je niet [veel] beweegt of sport. Zeker in deze tijd waar fitte zwangere moeders zelfs tijdens de bevalling van hun vierde kind het liefst nog een rondje bos zouden willen doen, en de sixpacks op Instagram je om de oren vliegen.

Mijn advies: laat al die mensen lekker genieten van hun leven en richt jij je maar gewoon op jezelf. Niemand heeft er namelijk baat bij als je je vergelijkt met een ander. Want je bent prachtig zoals je bent, of je nu sport of niet. Of je nu gezond eet of niet. Je bent mooi zoals je bent, en laat dat de kern zijn [of worden] van de weg die jij loopt [figuurlijk in dit geval].

Vaak leggen schaamte, schuldgevoel of angst ons lam. Gedachten dat we er niet uitzien als we met onze dikke billen in die net te strakke trainingsbroek voorbij de net te knappe buurman lopen. Gevoelens van schaamte omdat we niet zo sportief zijn als sommige van onze vrienden die voor hun plezier na hun werk 15 kilometer door de stad gaan rennen. Angst, omdat we altijd als laatste werden uitgekozen bij schoolgym en daardoor zijn gaan geloven dat we het vast niet [goed genoeg] kunnen.

Geloof me als ik zeg dat ik al die gedachten ken en herken. And there is a way out!
Door al die gedachten en gevoelens te bevrienden en vervolgens te zeggen: “En toch ga ik!” Desnoods visualiseer je dat je de hand van al die gedachten en gevoelens vastpakt en gáát! Jíj voorop, dat bospas op, dat park in, of gewoon dat blokje om in je woonwijk waar net ook je überfitte buurvrouw voorbij kwam hupsen met haar stappenteller en haar reflecterende hardloopjasje met bijpassend haarelastiekje. Kijk dat wat jou remt in de ogen; huil erom, wees er boos om, en vind de moed om letterlijk in beweging te komen. You’ve got this, want als ik het kan, kan jij het ook.

En als je niet weet waar je kunt beginnen; gewoon bij het begin!

• Zorg dat je lekkere sport- of wandelschoenen hebt, want zere tenen en blaren loopt niet zo heel lekker
• Schrijf op waar je graag zou willen wandelen. Heb je een plek in de buurt die je mooi vindt? Een plek waar je graag bent?
• Het is meer dan prima als je begint met een rondje van een halve kilometer [klinkt overigens een stuk verder dan 500 meter, vind je niet?]. Een begin is een begin en het is niet erg als je nu nog niet [of nooit] aan 3, 5 of 10 kilometer kan of wil denken.
• Vind je het fijn om muziek of een podcast te luisteren terwijl je loopt? Lekker doen! If that’s what get’s ya goin’, go for it!
• Loop lekker door, zodat je nog net zó kan ademen dat je kunt zingen. Dan zit je lichaam in een optimale modus voor al die fijn gezondheidsvoordelen. En als dat tempo net niet lekker loopt, gewoon een beetje langzamer. Je doet dit voor jezelf en niet voor een ander of om prachtige theorieën of blogs te bevestigen. Wees gewoon een beetje aardig voor jezelf terwijl je lekker doorloopt. Dat loopt denk ik een stuk fijner dan wanneer je achter jezelf aan loopt te rennen met allerlei doelen en eisen.
• Houd je van gezelligheid onderweg? Vraag dan een vriend of vriendin mee. Of die hippe buurvrouw die misschien wel onwijs veel behoefte heeft aan wandelend op adem komen.
• Zet kleine doelen als je daarvan houdt; die volgende lantaarnpaal, dat ene viaduct, of die ene mooie eik in het bos of op de hei.
• Mocht je ervan houden, er zijn ook apps die kunnen helpen om je wandelconditie en -meters op te bouwen.
• Mij helpt het om ’s morgens te lopen. Het voelt als een lekker begin van de dag, maar ook als je tegen lopen opziet, is het handig om dat als eerste te doen, zodat je er de rest van de dag van kunt genieten, er niet meer over na hoeft te denken of tegenop hoeft te zien. Daarbij heb ik de afgelopen jaren ervaren dat op een nuchtere maag sporten mij ontzettend veel goeds brengt. Maar daar schrijf ik misschien nog wel eens meer over.
• En last but not least: geniet! Van alles wat je buiten hoort en ziet, van de vogels die zingen, de zon die schijnt, de katjes die in de bomen komen, de krokussen die zomaar ineens weer opkomen. Er is zoveel te zien, en ons verbinden met de natuur is zo verrijkend. Try it, beleef je weg in plaats van hem ‘alleen maar’ te lopen. Laat het doel de journey zelf zijn en geniet onderweg ook van jezelf! You’ve got this!

Plaatjes van mijn wandeling vanmorgen